Profile Picture

Know me

Senja, 20 years old, Helsinki/Finland
Read more...
Sponsors, collaborations...
Terms of Use...

Find me

Email me Facebook Twitter Pinterest Google Plus flickr

Follow me

Follow Puukengät

Thursday, September 27, 2012

Girly colors



Coat: Primark, Pants: H&M, Shirt: second-hand, Shoes: Primark, Necklace: H&M

My outfit from Saturday, I was really enjoying the fact that I had more than enough time and inspiration in the morning to do my hair and make-up and put together a cute outfit.

Only too bad the necklace died on Sunday... we'll see if D is able to fix it.

--

Lauantain asua. Oli ihanaa vaihteeksi laittautua oikein ajatuksella ja ajan kanssa: hiukset, meikki ja kiva asu.

Harmi vain, että kaulakoru hajosi sunnuntaina... Saa nähdä saako D sen korjattua.

--

Mijn outfit van zaterdag. Ik vond het erg geweldig om tijd en energie hebben voor mijn haar en make-up te doen en ik denk dat mijn outfit was ook een succes.

Jammer genoeg dat de ketting is zondag stuk gegaan... ik hoop dat D kan het weer vastmaken. (oh, en dit is mijn Nederlands zonder de hulp van D... geen correcties, zodat jullie mijn niveau beter kunnen zien)

Wednesday, September 26, 2012

Wednesday weakness


Hah, I know you were expecting this post tomorrow on Thursday! 

Anyways, this week's Wednesday weakness is not-so-surprisingly candy, Werther's Original, to be more exact.

Creamy, sweet... the perfect combination, and no, this isn't a sponsored post, although if Werther's Original did find it interesting to sponsor me, I'd jump at the chance! I can always dream...

Sorry for any cravings this might've caused.

Tuesday tag

Something different than my photography challenge this time, simply because I haven't had any time to take pictures. (or insert another lame excuse of your choice) Besides, I wanted to do the 'Before I die' tag, before I die... or completely forget about it. Lame jokes, sorry, I'll stop trying to be funny. The pictures are all from weheartit, and in no particular order of importance! (and yes, I'm aware it's Wednesday already... clearly my inner clock is running a day behind)















Tuesday, September 25, 2012

Monday must-have



Sorry for posting this on Tuesday, I'm really trying to get back on track with these posts but yesterday was simply such a busy day for me!

Anyways, this week's Monday must-have is perhaps a little surprising for those who know me and my dislike for rain boots. As much as I might dislike rain boots, I dislike getting my pretty shoes wet and muddy much more than I dislike wearing rain boots.

The shoes in the pictures are a real Finnish rain boot classic, and perhaps it's due to the horrible rain yesterday, but they look rather appealing to me. No Hunters for me, thank you, I'd rather take the Nokia classics.

Thursday, September 20, 2012

VFNO Amsterdam












I think I've managed to develop a burning hatred for Thursdays. Why? Well, nothing seems to go right on Thursdays. Two weeks ago I got lost and fell off my bike and a week ago, when it was supposed to be a great day marked by the VOGUE Fashion's Night Out in Amsterdam, well it turned out to be the most stressful day I've had in a long while.

First, while showering, one of acrylic nails broke off. No idea how that happened, it simply fell on the floor. Figures, since I did want my hands to look nice that day. I think I'm done with fake nails for now.

Then, while I was trying to put together an outfit, I got a message from the person who was supposed to come to the VFNO with me. Her school project needed more work than she had expected so she couldn't come with me. Of course, I couldn't be mad at her, it obviously wasn't her fault, but I was disappointed all the same. I didn't want to go alone, the social being that I am, so I considered just giving up the whole idea and staying home. Luckily D interfered my pity party and said he would come with me, even though VFNO is definitely not his cup of tea. I love that man so much.

Having used up most of my dressing up time while I was feeling sorry for myself, I had to quickly throw together a rather uninspiring outfit, cook dinner (which turned out to be disgusting... not the way I wanted it) and then rush to the bus stop to catch my bus to the train station. Too bad I forgot my key and I had to call my host-family's son to bring me the key to the bus stop. He was so nice to oblige, although in the end I could've just walked back to the house and got the key myself, as my bus never showed up. By now I've learnt that Dutch buses can't be trusted, it seems like I only see them when I don't need them. Then they are on schedule but if I have to take the bus somewhere... you can almost expect them to be a) way too early b) way too late c) the kind that never shows up.

Good thing I didn't wear heels because to kill time I decided to walk to the next bus stop... and the next one. There I sat and waited ten minutes for the bus that was nice enough to actually show up. Luckily there was a train going only 5 minutes after I arrived at the train station, and at least I had some travel reading with me in the form of the Dutch Vogue.

To be honest, I wasn't feeling very fashionable, albeit being more than fashionably late, as I hadn't even had the time to do my make-up or eat. I almost wished that I had decided to stay home after all, although I was happy to see D who treated me to McDonald's for dinner. Classy, but it did the job and got some strength into me. Besides, just being with D cheered me up a lot.

D and I made our way to de Bijenkorf that was packed with people interested in fashion, and others, like D, who had been dragged there slightly against their will. At first it was rather intimidating, and I felt like the ugly duckling in my boring outfit and make-up-free face. Luckily Chanel had a free touch-up booth so I got some eye make-up done, after which I felt a lot more confident. We walked to Burberry to take part in the Burberry trench give-away (didn't win) and we also took a quick look at the fashion show.

Then I went to the Dior make-up booth to look at lipsticks. I really love Dior's lipsticks, and every person buying things worth 40 euros got a free pair of specially designed false eyelashes. (worth 35 euros) Of course, it was all the motivation I needed, considering that I wanted a burgundy red (the color is off in the pictures) lipstick anyways. After I had found the perfect color, the salesperson treated me to a quick touch-up with the lipstick and other Dior products, and then it was time to get the lashes on.

At this point I was already feeling better, thanks to the lovely people at the Dior's booth (good salespeople, if it hadn't been for my tiny budget I would've ended up buying a lot more) and I was finally in the mood for the VFNO. However, to spare D, we stayed at de Bijenkorf, but luckily there was enough to see and do. There was a Hugo Boss photobooth, to promote their new fragrance 'Nuit' and upstairs there were plenty of things to do, although I only went to get a consult on my bra size (and a goodie bag of Simone Pérèle) and in the fourth floor I got my picture taken by Fiona Makkink, a Dutch fashion photographer, and I also tried on some wearable pieces of art by Bibi van der Velden. To please D we also went to the top floor to the Apple Store. 

While going back down to the fourth floor there were two rather familiar looking men in front of us on the escalator. I didn't take a picture, but when I got home I realised that we had been standing behind Viktor and Rolf. You can imagine how gutted I felt about not taking a picture. (and of course, now I have no proof for you that it did happen)

Before leaving I bought myself a Vogue T-shirt and then D dragged me out before I could spend any more money. After all, we are supposed to be saving money... sometimes it just doesn't work out that well!

All in all it was a rather successful evening, despite of all the hassle, and I will definitely go there again next year.

Today I had firmly decided to stay home, except for when I had to take my host-family's daughter to her friend. Luckily nothing bad happened and I didn't even get struck by a lightning...

Oh, and please reply to my poll on the sidebar!

--

Ik denk dat ik een haat begin te krijgen aan donderdagen. Waarom? Nou, alles gaat fout op donderdag. Twee weken terug verdwaalde ik en viel ik van m'n fiets en vorige week, toen het een geweldige dag moest worden met als hoogtepunt de VOGUE Fashion's Night Out in Amsterdam, werd het de meest stressvolle dag in een lange tijd.

Eerst, terwijl ik aan het douchen was brak een nagel af. Geen idee hoe, maar hij viel gewoon op de grond. Logisch, want ik wilde natuurlijk dat m'n handen er mooi uit zouden zien. Ik denk dat ik klaar ben met nepnagels.

Toen, terwijl ik een outfit aan het uitzoeken was kreeg ik een bericht van degene die met me mee zou gaan naar VFNO. Haar schoolproject had meer tijd nodig dan verwacht, dus kon ze niet met me mee. Natuurlijk kon ik niet boos zijn op haar, maar ik was nog steeds teleurgesteld. Ik wilde niet alleen gaan, het sociale mens dat ik ben, dus had ik bedacht om helemaal maar niet te gaan en lekker thuis te blijven. Gelukkig stak D daar een stokje voor toen hij vertelde dat hij met me mee ging, ondanks dat het niet echt niets voor hem was. Ik hou zo veel van hem.

Omdat ik m'n omkleed-tijd al gebruikt had om me zielig te voelen, moest ik snel even een ongeïnspireerde outfit bij elkaar rapen, eten koken (wat echt smerig bleek te zijn… niet zoals ik wilde) en toen snel naar de bus te gaan om bij het station te komen. Helaas was ik m'n sleutel vergeten en moest ik de zoon van mijn gastfamilie vragen om m'n sleutel naar de bushalte te brengen. Dat had hij ook gedaan, maar ik had net zo goed zelf terug kunnen lopen, want de bus die kwam niet. Onderhand weet ik dat Nederlandse bussen niet te vertrouwen zijn, je ziet ze alleen als je ze niet nodig hebt. Dan zijn ze een keer op tijd, maar als ik ergens heen moet met de bus dan zijn ze gegarandeerd a) veel te vroeg, b) veel te laat of c) ze komen helemaal niet.

Gelukkig had ik geen hakken aan en om de tijd te doden ging ik maar lopen naar de volgende halte… en de volgende. Daar heb ik 10 minuten gewacht tot er een bus zo lief genoeg was om wel te komen. 5 minuten nadat ik bij het station aankwam vertrok de trein en kon ik de Nederlandse Vogue lezen.

Om eerlijk te zijn voelde ik met niet erg hip, ondanks dat ik 'fashionably late' was, omdat ik niet eens de tijd had om me op te maken of te eten. Ik hoopte bij na dat ik sowieso gewoon thuis was gebleven, maar ik was blij toen D me meetrok naar McDonald's voor het 'avondeten'. Lekker chic, maar het werkte en ik had weer wat moed gekregen. En als ik samen ben met D word ik altijd blijer.

D en ik gingen de Bijenkorf in, waar meer dan genoeg mensen waren die geïnteresseerd waren in mode, en anderen, net als D, die meegetrokken waren. Eerst was het een beetje intimiderend en voelde ik me het zwarte schaap in m'n saaie outfit en make-uploze gezicht. Gelukkig had Chanel een gratis touch-up stand, dus kon ik m'n ogen laten doen, waarna ik me een stuk beter voelde. We liepen langs Burberry om mee te doen met de Burberry trench giveaway (helaas niet gewonnen) en keken even naar de fashion show.

Daarna ging ik naar de Dior make-up stand om te kijken naar lippenstift, ik vind ze echt geweldig, en iedereen die meer dan 40 euro aan spullen kocht kreeg een gratis paar speciale nep-wimpers (van 35 euro). Natuurlijk was dat de motivatie die ik nodig had, omdat ik toch al een burgundy-rode lippenstift wilde. Nadat ik de goeie kleur gevonden had, deed de verkoopster was lippenstift bij me op en wat andere Dior producten en daarna kreeg ik de nep-wimpers op.

Op dat moment voelde ik me al een stuk beter, dankzij de aardige mensen bij de stand van Dior (goeie verkopers, als m'n budget groter was geweest had ik veel meer gekocht) en was ik eindelijk in de stemming voor VFNO. Om D een plezier te doen bleven we in de Bijenkorf, maar gelukkig was er genoeg te zien en te doen. Er was een Hugo Boss fotoshoot, om hun nieuwe luchtje 'Nuit' te promoten en boven waren er genoeg dingen te doen, al liet ik alleen m'n bh-maat opmeten (ook om een goodiebag van Simone Pérèle te krijgen) en op de vierde verdieping heb ik een foto laten maken door Fiona Makkink, een Nederlandse modefotografe, en heb ik wat draagbare kunst gepast bij Bibi van der Velden. Om D ook z'n zin te geven gingen we ook naar de Apple Store op de bovenste verdieping.

Terwijl we terugliepen naar beneden, kwamen we twee mannen tegen die er bekend uitzagen op de roltrap. Ik heb geen foto genomen, maar toen ik thuiskwam besefte ik dat we achter Viktor en Rolf hebben gestaan. Je kan je voorstellen dat ik me rottig voelde dat ik geen foto heb gemaakt. (en natuurlijk omdat ik nu geen bewijs heb!)

Voordat ik weg ging heb ik een Vogue t-shirt gekocht en daarna trok D me mee naar buiten voordat ik nog meer uit kon geven. We moesten namelijk geld sparen… soms lukt dat nog niet helemaal!

Ondanks alles was het toch een leuke avond. Ik ga er volgend jaar zeker weer heen.

Vandaag had ik besloten om gewoon thuis te blijven, behalve om de dochter van m'n gastfamilie naar haar vriend te brengen. Gelukkig ging het goed, ik werd niet getroffen door onweer of zo... 

Oh en geef alsjeblieft antwoord op m'n poll aan de zijkant!

Tuesday, September 18, 2012

Volksuniversiteit Utrecht







Last week's Wednesday I went to Utrecht to visit the Volksuniversiteit (community college) to take my Dutch entrance level exam. D came along, he actually came to Driebergen first and then we went to Utrecht together, had a quick dinner at Julia's (such a wonderful concept, fast-food pasta) and then made our way to the school.

It was quite busy at the school, can't imagine how busy it would've been if I had gone there on the open day, but I got to take the exam, and it went quite well. Next week I'm starting my Dutch lessons on level 3+4 (levels go from 1-6) which isn't bad for someone who has never studied Dutch. Bragging ends here though.

I will post pictures of the Amsterdam Vogue Fashion's Night Out as soon as possible, and I also have a couple recipes to share here on my blog at some point. And now I'm going to continue ironing, the pile doesn't even seem to get any smaller... at least the laundry baskets are finally empty!

--

Viime viikon keskiviikkona kävin viimeinkin Utrechtissä tekemässä hollannin tasokokeen. D tuli mukaan: hän tuli ensin Driebergeniin ja sitten menimme yhdessä junalla Utrechtiin. Utrechtissä söimme illallista Julia's -nimisessä pikapastapaikassa. Todella kiva konsepti, valitset ensin pastan, sitten kastikkeen ja mahdolliset lisälisukkeet ja saat illallisen mukaan pienessä kuutiossa. Mukavaa vaihtelua hampurilaisille ja pitsalle ja muille pikaruoille. Illallisen jälkeen jatkoimme matkaa koululle.

Keskiviikkoillaksi koululla oli kohtuullisen kiireistä, en edes halua kuvitella millainen meno oli avointen ovien päivänä. Onneksi kuitenkin pystyin tekemään kokeen, joka meni suhteellisen hyvin. Ensi viikon maanantaina aloitan kurssin tasolla 3+4 (taso 1 on aloittelijoille, taso 6 on korkein) eli ei paha, kun ottaa huomioon, että en ole koskaan opiskellut hollantia. Mutta ei nyt ruveta tässä tämän enempää ylpeilemään..

Yritän saada Vogue Fashion's Night Out-kuvia Amsterdamista pian blogin puolelle, ja minulla on myös pitkästä aikaa pari reseptipostausta tulossa myöhemmin. Nyt jatkan silittämistä, pino ei vain tunnu pienenevän... no, ainakin pyykkikorit ovat vihdoin tyhjiä!

--

Afgelopen woensdag ging ik naar Utrecht om de volksuniversiteit te bezoeken, zodat ik mijn niveau in Nederlands te weten kwam. D ging ook mee, sterker nog, hij was zo vroeg klaar dat hij eerst naar Driebergen kwam, om daarna samen te eten bij Julia's in Utrecht (echt een superconcept, fastfood pasta) en onze weg te vervolgen naar de school.

Het was nogal druk op de school, ik kan me niet voorstellen hoe het geweest zou zijn op de open dag, maar ik kon een toetsje maken en het ging best goed. Volgende week beginnen mijn lessen op niveau 3+4 (niveaus gaan van 1 tot 6), wat niet slecht is voor iemand die nooit Nederlands gestudeerd heeft. Ik zal nu ophouden met opscheppen..

Ik zal zo snel mogelijk foto's posten van de Vogue Fashion's Night Out in Amsterdam en ik heb ook een paar recepten om te delen op een gegeven moment. Ik ga nu weer verder met strijken, de stapel lijkt niet echt kleiner te worden… ah ja, ten minste zijn de wasmanden eindelijk leeg!

Friday, September 14, 2012

Autumn inspiration board


A reader asked if I could make an inspiration post for the autumn/fall season, and since I had been considering it myself already, I decided to grant her wish and make a post about things that inspire me currently. 

This is the very first inspiration board I have ever made with Photoshop so bear with me, I'm sure that I'll eventually get better. Of course, I could've just as well used Polyvore, or just embed my pins from Pinterest but I thought this was more fun. 

Anyways, this Autumn I have been increasingly inspired by the burgundy color, probably because it's so this season and it can be seen everywhere. (and there I thought I'm not enslaved by fashion) I already bought burgundy pants, but I want to get a burgundy lipstick too, as it would look great with my skin tone.

As I mentioned in my previous post, I have been also in the mood to wear pants. I'm quite happy that this season there are so many nicely fitting pants available. I'm not the biggest fan of low-waist pants so I'm overjoyed to find pants that rise higher and I don't have to tuck them up all the time. Slim fit and ankle-length pants seem to be the thing that catches my eye most often.

Even if I want my pants slim-fit (not too slim though, I do want to be able to sit!) I want my tops and cardigans slightly over-size. As the weather cools down I am going to wrap myself in big and soft clothes that keep me warm. Natural materials, wool and cotton are a must!

Out of natural materials I'm also into leather. Aged leather that is, in vintage-y brown and tan, in shoes and bags. Give me a pair of brogues and a satchel bag and I'm a happy girl. (brogues: check, satchel: on my wish list)

Vintage-feeling always inspires me, but it seems that during the Autumn season I'm most drawn to '30s and '40s. Back to school is always a big source of inspiration, I want plaid and tweed and skirts and so on. You get the idea.

Slouchy and boyish lines might be what I'm into what it comes to clothes, but in details I am very feminine. Flower patterns, lace details, pearls and colors. Burgundy is of course a feminine color, but I also love light pink and other girly colors. My nails, make-up and hair will also reflect the more girly side of me. I am totally in love with braids (I'm finally learning to braid my own hair) and curls and scarves. (although with scarves the affair has been going on for over a year already)

So this is my inspiration board for the Autumn season, I hope you like it!

--

Syysinspiraatiota. Laiskottaa ja kiire, joten en rupea tämän enempää runoilemaan suomeksi...

--

Mijn inspiratie voor de herfst seizoen. Ik voel me vandaag een beetje lui en ik heb heel veel dingen te doen dus ik zal de tekst niet in Nederlands vertalen...

Tuesday, September 11, 2012

Shopaholic strikes again



I suppose I shouldn't have signed up for the H&M newsletter, but ah well, one can never have too many pairs of pants. (D disagrees heartily... and the man owns 27 white t-shirts) I ordered a pair of burgundy pants and the pants I have been drooling over for ages. (okay, weeks) Can't wait to get them, this Autumn I have really been getting into the "pants mode" again. I'd almost rather wear pants than skirts, which is shocking, considering that last year I only owned two pairs of pants. Or maybe that's just because I don't have all my skirts in the Netherlands. Perhaps I should start looking for skirts and dresses...

--

Ehkä ei olisi pitänyt ruveta tilaamaan H&M:n uutiskirjettä, mutta ei voi mitään, housuja nyt ei voi koskaan olla liikaa. (D on eri mieltä... ja herra omistaa 27 valkoista t-paitaa) Tilasin sitten burgundinpunaiset housut, ja housut, joiden perään olen kuolannut jo vaikka kuinka kauan .(tai no, pari viikkoa) En malta odottaa paketin saapumista, tänä syksynä olen taas innostunut housuista. Käytän melkeinpä mieluummin housuja kuin hametta, mikä on kohtuullisen erikoista ottaen huomioon, että viime vuonna omistin vain kahdet housut. Ehkäpä syynä on se, että minulla ei ole kaikkia hameitani mukana Alankomaissa. Tekosyy mekko- ja hameshoppailulle?

--

Waarschijnlijk had ik me niet in moeten schrijven voor de H&M nieuwsbrief, maar ja, je kan niet genoeg broeken hebben. (D zegt van niet... Terwijl hij zelf 27 witte shirts heeft) Ik heb een bordeauxrode broek besteld, maar ook de broek die ik al heel lang wil (ok, een paar weken) Ik kan niet wachten tot ik ze heb, ik ben deze herfst echt in een broekmodus. Ik draag bijna liever een broek dan een jurk of rok, wat schokkend is omdat ik vorig jaar maar 2 broeken had. Misschien komt het wel omdat ik niet al mijn rokken hier heb... Misschien moet ik daar maar naar op zoek!

Monday, September 10, 2012

Monday must-have


This week's Monday must-have is Vogue Nederland, especially to those who want to go to the first-ever Vogue Fashion's Night Out in Amsterdam on Thursday. I bought the magazine this morning, with Glamour, and I will be taking Vogue with me to Amsterdam on Thursday... can't wait!

And of course, I have the best excuse to buy magazines, especially if they are in Dutch...

Friday evening in Amsterdam








Trousers: H&M, Shirt: Vero Moda, Shoes: Primark

Last Friday evening I went to Amsterdam to meet D there, eat dinner and then go to Hoorn together. D had asked his colleague for a nice Italian restaurant in the city center (apparently his colleague eats out a lot) and the colleague had recommended Mappa, which proved to be a very cozy place with lovely food for reasonable prices. We were eating out quite early, at six o'clock, and there was a football game so the restaurant was first completely empty except for us. (no TV in the restaurant) Later two couples came in, but it was very nice, we didn't have to really wait for the food and it was nice and calm, unlike by the station with all the football fans.

As you can see, I wore my new printed pants, this time with a simple black shirt (which was way too warm, I should probably check the weather before picking out clothes) and my new wedge heels. I really like the pants, they are so versatile, and comfy to boot! You'll be seeing a lot of them on my blog...

--

Viime perjantai-iltana menin Amsterdamiin tapaamaan D:ia. Tarkoitus oli ensin syödä illallista ja sen jälkeen suunnata yhdessä Hoorniin. D oli kysynyt työkaveriltaan, että josko hän tietäisi jonkun kivan italialaisen ravintolan keskustassa (ilmeisesti kyseinen työkaveri on ravintoloiden suurkuluttaja) ja työkaveri oli sanonut, että Mappa on hyvä ravintola, josta saa hyvää ruokaa hyvällä hinnalla. Olimme kohtuullisen aikaisessa illallisen suhteen, kuuden aikoihin, ja lisäksi perjantaina oli myös iso jalkapallo-ottelu, joten olimme ravintolan ainoat asiakkaat. (heillä kun ei ollut televisioita) Myöhemmin paikalle saapui kaksi pariskuntaa, mutta he eivät meitä häirinneet. Palvelu toimi erinomaisen nopeasti, käytännössä meidän ei tarvinnut odottaa ruoan suhteen lainkaan. Tunnelma oli myös ihanan rauhallinen, toisin kuin juna-asemalla kaikkien jalkapallofanaatikkojen ympäröimänä.

Kuten näette minulla oli uudet housuni päällä. Tällä kertaa yhdistin ne yksinkertaiseen mustaan paitaan (joka oli muuten aivan lämmin, milloinkohan sitä oppisi pukeutumaan sään mukaisesti) ja uusiin kiilakorkkareihini. Olen aivan ihastunut housuihini, ne ovat vain niin monikäyttöiset ja vieläpä mukavat päällä! Tulette varmasti näkemään niitä usein täällä...

--

Afgelopen vrijdagavond ging ik naar Amsterdam om D te ontmoeten, te dineren en samen naar Hoorn te gaan. D had een collega gevraagd naar een leuk Italiaans restaurant in het centrum (schijnbaar eet zijn collega vaak buiten de deur) en hij stuurde ons naar Mappa, wat een leuk gezellig restaurantje bleek te zijn met lekker eten voor een leuke prijs. We waren redelijk vroeg aan het eten, om 6 uur, en er was een voetbalwedstrijd dus het restaurant was zo goed als leeg. (geen TV daar) Even later kwamen twee stelletjes binnen, maar het was erg lekker, we hoeften niet echt te wachten op het eten en het was erg rustig, wat bij het station wel anders was met alle voetbalfans.


Zoals je kan zien had ik m'n nieuwe broek aan, dit keer met een simpel zwart shirt (wat veel te warm was, ik moet waarschijnlijk eerst naar het weer kijken voor ik kleren uitzoek) en m'n nieuwe hakken. Ik vind de broek echt leuk, je kan er zo veel mee en ze zijn nog comfortabel ook! Je zal 'm vaak zien op m'n blog…

Sunday, September 9, 2012

My impeccable ability to get lost



Don't I have the cutest bike? A real traditional Dutch 'oma fiets' (granny bike) is my current means of transportation, provided by my host-family. (the flowers are from their previous au-pair) It's only too bad it doesn't come with a built-in navigator, I could definitely use one!

I was supposed to go to Utrecht on Thursday, right? Well, I didn't quite make it there. Poor D had to wait me there for over an hour and then I never showed up. Why? That's a funny story...

Going to Utrecht means taking the train, but the train station isn't exactly next to my host-family's home so cycling to the station is the most logical thing to do. It was only too bad that it was my first time going to the station by bike, and I had to cycle there alone. That's a recipe for a disaster, let me tell you.

First I went the right way, but at some point I started to doubt myself, thinking that I had gone the wrong way as usual. So what do I do? I turn around to the opposite direction and cycle until I am certain of two things. One, I had taken the wrong way, and two, I had no idea where I was. I had already missed two trains and there was no way I would make it to Utrecht in time to meet with the Dutch teacher.

At that point, exhausted and confused, I stopped at a bus stop and called the mother of the host-family to ask if she knew where I was. Luckily with her help, and D on the phone with Google Maps telling me where I had to go, I found the right route again. By that time D was already on the train back to Hoorn, poor guy.

Having found the right route, I was cycling quite fast, and that's when my blazer that was hanging on the handle bar decided to fall off and land in between my bike's wheel. Of course I shouldn't have put my blazer on the handle bar at the first place but hey, that would've been much too convenient. Anyways, I fell down with my bike, and my knee hit the ground and the bike's saddle hit me in my inner thigh (no picture of that) which turned black and purple. Lovely.

If I had been in Finland, people would've just passed me without checking whether I was okay or not, but this time I was in the Netherlands, and a nice man stopped by and asked if I was okay. He also helped to lift my bike up. We started the conversation in Dutch, but as I was a little shocked after falling down, my Dutch wasn't really working that well. In fact, the man thought that I had hit my head, but at that point I explained that Dutch wasn't my native language and we switched to English so I could explain him how my blazer had jammed my bike, and how the bike's saddle was a little too high up and that I'm an au-pair and so on. Once he was certain I was definitely good to continue my journey back home, we parted ways in amicable terms.

Finally I made it home, and on Friday when I had to cycle to the station again, (spending the weekend in Hoorn with D) J, the 12-year-old son of my host-family, cycled with me to make sure I didn't get lost again. He also adjusted my bike to fit my height. My host-family's kids are both really nice and I still consider myself very lucky to have found such a great host-family!

Pictures of Friday's outfit and eating out in Amsterdam with D are coming up later, now I want to finally test the new Sims 3 expansion pack!

--

Eikös uusi pyöräni olekin suloinen? Oikea perinteinen hollantilainen 'oma fiets' (mummo pyörä) toimii nyt kulkuvälineenäni host-perheeni luona. (kukat ovat edellisen au-pairin jäljiltä) Harmi vain, ettei pyörässä ole sisäänrakennettua navigaattoria, sille olisi kyllä tarvetta.

Minunhan piti käydä Utrechtissä torstaina, eikö niin? No, suunnitelma meni vähän pieleen... D-raukka joutui odottamaan Utrechtissä yli tunnin, enkä minä loppujen lopuksi edes ilmestynyt paikalle. Miksi? Siinäpä on hauska tarina...

Utrechtiin mennään Driebergenistä junalla (no siis kyllä bussillakin pääsee, mutta juna on nopeampi) mutta juna-asema ei sijaitse host-perheen talon vieressä, eli hollantilaiseen tapaan minun oli tarkoitus pyöräillä asemalle. En tosin ollut aikaisemmin pyöräillyt asemalle, ja minun oli vieläpä tarkoitus pyöräillä yksin. Huono yhdistelmä, kuten kaikki minut tuntevat tietävät.

Pyöräilin ensin oikeaan suuntaan, mutta ennen kuin pääsin asemalle asti rupesin epäilemään suunnistustaitojani ja päädyin siihen tulokseen, että olin varmasti pyöräillyt väärään suuntaan. Äkkikäännös vastakkaiseen suuntaan, ja pyöräilinkin väärään suuntaan kunnes olin varma kahdesta asiasta. Yksi, olin sittenkin mennyt väärään suuntaan, ja kaksi, minulla ei ollut hajuakaan siitä missä olin. Lisäksi olin jo myöhästynyt kahdesta junasta, joten en olisi millään edes ehtinyt Utrechtiin ajoissa tapaamaan hollannin opettajia.

Mitäs siinä sitten, nääntyneenä ja eksyksissä pysähdyin sitten lähimmälle bussipysäkille ja nolona soitin host-perheen äidille kysyäkseni josko hän tietäisi, että missä minä olin. Onneksi hän tiesi suunnilleen, että missä minä olin, ja D:kin auttoi, hän katsoi koneeltaan Google Mapsista, että mitä tietä minun pitäisi mennä ja selosti sitten puhelimessa melkein metri metriltä oikean reitin. Oikea reitti siis löytyi, tosin siinä vaiheessa D oli jo junassa matkalla takaisin Hoorniin eli juna-aseman sijasta minäkin päätin suunnistaa kotiin host-perheen luokse.

Oikean reitin löydyttyä pyöräilin kohtuullisen vauhdikkaasti, ja tietenkin silloin bleiserini, joka roikkui ohjaustangolla, putosi pyörän pinnojen väliin. Kaaduin siinä sitten maahan, polvi auki ja ihan järkyttävä mustelma sisäreiteen, kun pyörän satula osui siihen kipeästi. (mustelmasta en ruvennut ottamaan kuvaa) Olisi pitänyt laittaa bleiseri takkarille ohjaustangon sijasta, mutta hyvähän tässä on jälkiviisastella.

Suomessa ihmiset olisivat varmaan kulkeneet ohitse, kuten silloin kun kaaduin pyörällä Suomessa, mutta Alankomaissa on vähän eri meininki. Olihan se tietysti hiukan hämmentävää, kun ystävällinen hollantilaismies pysähtyi auttamaan ja tarkistamaan, että oliko kaikki hyvin. Keskustelu lähti käyntiin hollanniksi, mutta hengästyneenä ja shokissa en muistanut puoliakaan siitä miten hollantia puhutaan, ja hollantilaismies ehti jo luulla, että olin lyönyt pääni kaatuessani. Selitin siinä sitten huonolla hollannilla, että en ole hollantilainen ja siinä vaiheessa keskustelun kieli vaihtuikin englanniksi. Kerroin miehelle, että mitä oli tapahtunut ja vakuutin, että en ollut lyönyt päätäni maahan vaan voisin kyllä jatkaa matkaa turvallisesti. Jatkoimme sitten kumpikin matkaa omiin suuntiimme.

Lopulta pääsin sitten turvallisesti (no ainakin loppumatka sujui turvallisesti!) kotiin ja perjantaina, kun minun piti pyöräillä juna-asemalle (viikonloppu D:n luona) J, host-perheen 12-vuotias poika, pyöräili samaa matkaa, jotta en eksyisi uudestaan. Hän myös sääti pyörän satulan oikealle korkeudelle. Host-perheeni lapset ovat kyllä molemmat todella mukavia, olen ihan hirveän iloinen, että löysin näin kivan perheen!

Kuvia perjantain asusta ja ravintolaillallisesta D:n kanssa myöhemmin, nyt haluan viimein testata uutta Sims 3 lisäosaa!

--


Heb ik niet de schattigste fiets? Een echte oma fiets is mijn nieuwe vervoersmiddel, verzorgd door mijn gastfamilie. (de bloemen zijn van hun vorige au-pair) Het is alleen jammer dat er geen navigatiesysteem op zit, ik kan er wel een gebruiken!

Ik zou eigenlijk naar Utrecht gaan donderdag, toch? Nou, ik ben er niet echt gekomen. D moest een uur op me wachten in Utrecht en ik kwam maar niet. Waarom? Grappig verhaal...

Naar Utrecht betekent met de trein, maar het station is niet echt naast de deur, dus op de fiets is het meest logisch. Het was alleen jammer dat ik voor de eerste keer met de fiets naar het station ging, en ik zelf de weg moest vinden. Dat is wachten op problemen, geloof mij.

Eerst ging ik de goeie kant op, maar op een gegeven moment ging ik twijfelen en dacht ik dat ik de verkeerde kant op was gegaan. Dus wat doe ik? Ik ga de andere kant op en fiets totdat ik zeker ben van twee dingen. Een, ik was verkeerd gegaan en twee, ik had geen idee waar ik was. Ik had bijna twee treinen gemist en er was geen manier waarop ik op tijd in Utrecht zou komen om de leraar te ontmoeten.

Op dat moment, uitgeput en verward, ben ik bij een bushalte gestopt en de moeder van mijn gastfamilie gebeld en gevraagd of zij wist waar ik was. Gelukkig met haar hulp en D aan de telefoon met Google maps om me te vertellen waar ik heen moest, had ik de weg terug gevonden. Tegen die tijd was D al in de trein terug naar Hoorn, arme jongen.

Eindelijk de weg teruggevonden, fietste ik best hard en toen viel mijn blazer van het stuur af en belandde tussen mijn wielen. Natuurlijk had ik hem daar niet neer moeten leggen, maar ja, dat zou te makkelijk geweest zijn. In ieder geval, ik viel met m'n fiets en m'n knie raakte de grond en het zadel raakte me aan de binnenkant van mijn dij (geen foto!) en het is nu zwart en paars. Fantastisch.

Als ik in Finland geweest zou zijn, had iedereen gewoon langsgelopen zonder iets te vragen, maar nu, in Nederland, had een aardige man voor me gestopt om te vragen of alles goed ging. Hij zette ook mijn fiets weer rechtop. We praatten wat in het Nederlands, maar omdat ik een beetje geschrokken was, ging het niet zo lekker met m'n Nederlands. Sterker nog, die man dacht dat ik op m'n hoofd gevallen was, maar toen ik hem vertelde dat Nederlands niet mijn moedertaal is en we overgingen op Engels, kon ik hem uitleggen dat mijn blazer tussen de wielen was gekomen en hoe het zadel te hoog is en dat ik au-pair ben en zo. Toen hij overtuigd was dat het goed ging, ging ik verder met m'n reis terug naar huis.

Eindelijk was ik thuis, en op vrijdag, toen ik weer naar het station moest (om het weekend met D te zijn) heeft J, de 12 jarige zoon van de familie met me meegefietst, zodat ik niet weer de weg kwijt zou raken. Hij heeft ook m'n zadel goed gezet, zodat ik er goed op kan zitten. De kinderen van m'n gastfamilie zijn erg aardig en ik ben erg blij dat ik zo'n geweldige gastfamilie heb gevonden!

Foto's van de outfit van vrijdag en het uit eten gaan met D komen later, ik wil nu eindelijk het nieuwe uitbreidingspakket van de Sims 3 uitproberen!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...